Rudolf van Aalderen, ondernemer, oprichter en voorzitter van Stichting Smart Beeing
“Na jaren in dienstverband voor een grote logistieke dienstverlener te hebben gewerkt, heb ik samen met twee partners een eigen bedrijf opgericht. Wij bieden complete logistieke- en transport oplossingen voor de live entertainment, automotive en project logistiek industrie. – op de juiste tijd op de juiste plek zijn. Voor mijn werk reis ik de hele wereld over en ik heb veel internationale contacten. Maar we laten natuurlijk wel een behoorlijke ecologische voetafdruk achter met ons vak. Daarom is de vraag wat wij hiervoor terug kunnen doen mij steeds meer gaan bezighouden. Ik ben zeer geïnteresseerd in maatschappelijk ondernemerschap, zaken doen met oog voor de maatschappelijke effecten en met aanwending van een deel van je middelen voor maatschappelijke doelen.”
“In mijn zoektocht stuitte ik op de problematiek van de bijen. Dit sprak mij enorm aan. Niet het romantische verhaal van de bloemetjes en de bijtjes maar het feit dat bijen een essentiële factor zijn in ons ecosysteem. Zonder bijen zou een derde van onze voedselgewassen niet bestaan! Zieke bijenvolken vormen dus ook een directe bedreiging voor ons mensen. En het gaat niet goed met de bijen.”
“Wat mij aanspreekt in de samenwerking met mede initiatiefnemer Ferry is dat wij heel concreet iets kunnen doen aan het behoud en de versterking van de bijenvolken, namelijk door het bouwen en beheren van bijenstallen. Ik kan door mijn zakelijke contacten een goede bijdrage leveren aan financiering en het leveren van andere middelen om die stallen daadwerkelijk te bouwen en te beheren. Ferry is imker en heeft de kennis en de contacten in de imkerwereld.”
Ferry Schutzelaars, sinds 25 jaar imker en bestuurslid Stichting Smart Beeing
“Het begon toen een kennis van mij, weduwe van een imker, mij vroeg om een zwerm bijen voor haar uit de boom te halen. Ik raakte geïnteresseerd”.
“Ik werkte toen bij de Borgstichting en daar kon ik in de praktijk aan de slag. We timmerden zelf bijenkasten en ik ben een cursus gaan volgen. Daar heb ik veel geleerd, o.a. hoe je moest voorkomen dat bijen gingen zwermen. Maar dat laatste heb ik zelf níet in praktijk gebracht. Bijen zitten er namelijk helemaal niet op te wachten dat je voorkomt dat ze gaan zwermen. Zwermen hoort bij hun manier van leven. Ik kwam er al snel achter dat ik biologisch wilde imkeren. Dat betekent dat je de bijen zo veel mogelijk hun natuurlijke leven laat leiden en alleen ingrijpt als het in het belang van de ”imme” is.
Sinds de jaren 20 van de vorige eeuw is in West Europa het ‘bedrijfsmatige imkeren’ geïntroduceerd. Door voortschrijdende kennis was men steeds beter in staat om een hoog rendement van de bijenkasten te bereiken; er werd steeds meer honing geoogst. Maar daarvoor moesten de bijen wel hard werken voor een karig loon. De honing die zij produceren wordt door veel imkers volledig geoogst. Als voedsel voor de winter krijgen de bijenvolken dan suikerwater. ‘Vrije Bijen’ leven in de winter – tijdens hun winterrust – van hun eigen honingvoorraad.
“Ik ben er van overtuigd dat de bijenziekten waar wij nu mee te maken hebben voor een deel het gevolg zijn van de ‘overbelasting’ van bijen. Daarom heb ik besloten om voorlopig een paar jaar geen honing te oogsten, zodat mijn bijen weer bij kunnen komen.
“Door een gelukkig toeval kwam ik Rudolf tegen. Hij is vanuit een hele andere invalshoek in bijen geïnteresseerd en brengt weer andere hulpmiddelen in dan ik. Door onze samenwerking kunnen we de bijenproblematiek veel grootschaliger aanpakken en ook een veel breder publiek bereiken. Bij de overheid of natuurbeschermingsinstellingen moeten we in deze tijd niet zijn als het gaat om investeringen doen. In het bedrijfsleven zijn wellicht wel interessante investeerders te vinden.”
